MARINUS WILHELMUS (5A).

 

Marinus Wilhelmus (roepnaam Rinus) is de tweede zoon van Petrus Johannes Vincentius (6A) en Maria v.d. Bogaard.

Hij is geboren te Oisterwijk op 23 oktober 1924.

Rinus was werkzaam in de wollenstoffenindustrie en in het kledingsbedrijf.

Op 15 juni 1954 vond in het gemeentehuis te Tilburg en in de kerk van de parochie Korvel te Tilburg het huwelijk plaats met Josepha Johanna Antonia Graafmans.

Haar roepnaam is Jose en zij is geboren te Tilburg op 30 juni 1922.

Uit dit huwelijk zijn geen kinderen geboren.

Rinus is overleden op 30 mei 1995.

Over zijn leven heb ik de onderstaande herinneringen op geschreven.

 

MEMOIRES

 

Enige dagen voor Kerstmis 1993, ontvingen familieleden en vele kennissen, van Rinus zelf  het

verschrikkelijke bericht, dat uit onderzoek was gebleken, dat hij door een kankergezwel was aangetast.

Of dit gezwel zich zou uitbreiden, of uitgezaaid was, wist men, volgens  Rinus nog niet met zekerheid.

Hij bleef geloven in genezing, ook na diverse opnamen en operaties in het St' Elisabethziekenhuis te Tilburg.

Zijn vrouw José wist echter wel beter; zij was door de doktoren op de hoogte gesteld dat haar man ongeneeslijk ziek was.

Zij heeft dat bericht steeds voor zich kunnen houden.

Rinus zelf knapte, zo meenden hij zelf en anderen, weer een stuk op.

Hij stond zelfs enige keren met zijn familieleden en vrienden, verenigd in de Kazoo-Harmonie

"De Natuurvrienden", op het podium, om voor bejaarden en gehandicapten, muzikaal op te treden.

De hoop was echter maar tijdelijk, want enige dagen voor Kerstmis 1994, gaf Rinus zelf de ongelijke strijd op.

Van toen af aan bleek, voor de belangstellenden, dat de laatste periode van zijn leven, was ingegaan.

Toch duurde het nog ruim 5 maanden voor hij overleed.

Op dinsdag 30 mei 1995 om 14.40 uur ging hij van ons heen.

Vijf dagen daaraan voorafgaande mocht hij nog, bij volle bewustzijn, het sacrament der zieken ontvangen.

Na een plechtige eucharistieviering hebben vele aanwezigen Rinus naar zijn laatste rustplaats gebracht.

Dit vond plaats in de parochiekerk en 't kerkhof van H. Antonius van Padua op vrijdag 2 juni 1995.

De dag daarvoor vond in de zelfde kerk  een avondwaken plaats, ook met 'n eucharistieviering.

 

Rinus is geboren te Oisterwijk op 23 oktober 1924. (Burg. v. Beckhovenlaan 13).

Op  6 juni 1929 vertrok hij samen met zij ouder en twee broers (Ad en Chiel) naar Tilburg (Gebr. v. Eijckstraat 4) parochie en wijk Korvel.

Op Korvel is hij naar school gegaan, deed hij zijn eerst plechtige communie, werd hij gevormd, trouwde hij, ontving het sacrament der zieken en is hij gestorven en begraven.

 

 

In de Gebr. v. Eickstraat leerde Rinus ook José Graafmans kennen, met wie hij op 15 Juni 1954 in het huwelijk trad.

José woonde recht tegenover het woonhuis van Rinus, namelijk op nr. 1.

De eerste jaren van hun huwelijk, 1954-1965, trokken zij bij zijn moeder in het zelfde pand (bovenverdieping).

Later  hebben  zij gewoond aan het Burgm. v. Mortelplein en in de v. Lennepstraat.

Daarna hebben Rinus-José en Henk-Sjan Mels de panden  gebouwd, Laarstraat 39 en 41.         

Tussen de beide gezinnen betrok ook moeder Mels, tot aan haar overlijden, (7 februari 1989)

twee woonvertrekken.

Rinus woonde tot aan zijn overlijden het pand nr. 41 recht tegenover zijn begraafplaats.

Ui t het huwelijk tussen Rinus en José zijn geen kinderen geboren.

 

Rinus bezocht  de, lagere school die destijds St. Aloysiusschool genoemd werd.

Deze school werd geleid door de Fraters van Tilburg.

Na zijn schooltijd was er niet veel keuze mogelijk, de meeste jonge mensen waren op de textielin­dustrie aangewezen; zo ook Rinus.

Hij ging werken bij de Firma Aelen aan de Elzenstraat te Tilburg.

Hij koos voor het nat-apparatuur en kreeg, na een aantal jaren hierover de leiding.

Tot aan de tijd dat de textielindustrie, in Tilburg, ten onderging heeft Rinus bij de Firma Aelen gewerkt.

Daarna kreeg hij de kans om bij "de Vossenberg" te gaan werken.

Hij stelde graag zich tot doel om anderen, vaak verstandelijke gehandicapten, te leren met materiaal en gereedschap om te gaan.

Het waren o.a. ook deze vrienden die Rinus, ook na zijn vervroegde uittreding, en vooral tijdens zijn ziekte, regelmatig kwamen bezoeken.                     

 

Rinus was een bijzonder mens; niet iemand die op de voorgrond wenste te treden.

Wel iemand die graag aan bepaalde activiteiten deelnam.

Hij was 15 jaar een trouw lid van de kazooharmonie "De Natuurvrienden" waar hij probeerde het plezier dat hij zelf had bij deze vereniging over te dragen aan ouderen, gehandicapten, en zieken.

Op Rinus kon je altijd rekenen, bij elk optreden was hij aanwezig en tijdens de vrijmarkten zorgde hij altijd voor de inkomsten bij de entree.

 

Van de vele goede eigenschappen viel er een vooral op; Rinus was diep gelovig.

Dit heeft hem zeker in de strijd met zijn ziekte geholpen.

Ondergetekende zal nooit vergeten, de woorden die hij tot mij sprak: "Ad ik had 'n goed leven, heb steeds goed de kost kunnen verdienen, ik heb steeds goed "geaccedeerd" met José, zij blijft niet onverzorgd achter, ik had  vele goede, echte vrienden en heb met mijn 70 jaar 'n mooie leeftijd bereikt, binnenkort ga ik naar "ons" moeder toe, dus waarom zou ik klagen"?.

 

Dat hij ruste in vrede.

 

                                                                        Ad Mels (broer van Rinus)